
İnsanların şu aşırı subjektif hallerinden nefret ediyorum.
Herkes o kadar her şeyin ‘en’i ki… Ne anlamsız bir cümle oldu değil mi?
Ama öyle…
İnsanlar kendilerine nasıl bir aynada bakıyorlar... Çok garip…
Şöyle ki;
En amansız hastalığı olan kendisidir mesela, basit bir soğuk algınlığı olsa da o kadar hastadır ki ölecek neredeyse.
En çok o yorulmuştur bütün gün, en yoğun ta kendisidir.
En çok o haksızlığa uğramıştır, öyle bir haksızlıktır ki küser hayata.
Dünyanın en ağır yükünü o çekiyordur.
“Aaa senin ki de dert mi canım” cümleleri peşi sıra gelir, acınası bir bakış atılır hemen.
Her şeyin en “en”ini o yaşamıştır, yaşıyordur, yaşayacaktır hep.
Bense sadece susuyorum, dinliyorum, gülümseyip “hm hmmm doğru haklısın” deyip geçiyorum.
İnsanlar ne kadar meraklı dertlenmeye, kendisini acındırmaya. Anlamıyorum gerçekten.
0 yorum:
Yorum Gönder