Yeni Başlayan Bir Yıla...

Yılın daha ilk günlerine ne de uygun bir şiir... 

Karar vermek ve uygulamak için ne kadar doğru bir zaman... 

Orhan Veli'yi seviyorum, onunla aynı ülkenin çocuğu olduğum için kendimi şanslı hissediyorum.

Şiir yazabilmek gibi bir yeteneğim olsaydı bile, sırf bu şiire saygımdan, bırakırdım kalemi.

HÜRRİYETE DOĞRU

Gün doğmadan,

Deniz daha bembeyazken çıkacaksın yola.
Kürekleri tutmanın şehveti avuçlarında,
İçinde bir iş görmenin saadeti,
Gideceksin
Gideceksin ırıpların çalkantısında.
Balıklar çıkacak yoluna, karşıcı;
Sevineceksin.
Ağları silkeledikce
Deniz gelecek eline pul pul;
Ruhları sustuğu vakit martıların,
Kayalıklardaki mezarlarında,
Birden
Bir kıyamettir kopacak ufuklarda.
Denizkızları mı dersin, kuşlar mı dersin;
Bayramlar seyranlar mı dersin,
Şenlikler cümbüşler mi?
Gelin alayları, teller, duvaklar,
Donanmalar mı?
Heeey
Ne duruyorsun be, at kendini denize:
Geride bekliyenin varmış, aldırma;
Görmüyor musun, Her yanda hürriyet;
Yelken ol, kürek ol, dümen ol, balık ol, su ol;
Git gidebildiğin yere...

                                              Orhan Veli Kanık

Huzur Dolsun

Keyifliydim, yosun kokusuyla karşılamıştım yeni yılı sahilimde. Havai fişekler, nar patlatmalar, kendi müziğini kendi yapıp dans eden insanlar, kucaklaşmalar, gülücükler… Güzel başlamıştı.

Hedeflerim vardı evet, sonsuz inancımla birleştirdiğim umudum da vardı… Bazılarını erteledim, bazılarına ulaştım... Belki kötü bir zaman yönetimim vardı ve 365 günü yettiremedim J

Öğrenemediğim şeyler de oldu evet, insanlara hayır diyebilme sanatı gibi. Özveri kontrolü gibi. Objektif olmayı beceremeyen, insan kılığına girmiş cehalet kapsüllerine sinirlenmeme sanatı gibi. Öğrenemedim…

Ailemden birini, kuşumu kaybetmenin acısını yaşadım, dolayısıyla ölmüş bir canı özlemeyi öğrendim.

Uzaktaki sevdiğim birine her istediğim an ulaşamayacağımı öğrendim.

Nakit yönetimi denilen elindeki parayla geçinebilme sanatını, yani paraya ihtiyaç duymadan yaşamayı öğrendim.

Ailemin varlığı yine gücüme güç kattı her zaman olduğu gibi. Onların varlığına her yıl olduğundan daha çok şükrettim bu yıl.

Yani özetle, sevmedim ben 2009’u. Neden bilmem, kendisinden hoşnut kalan çok kişiyle de karşılaşmadım…

Gidişine hüzünle bakışımın tek sebebi, bir ay sonra bir yaş daha büyüyecek olmam.

Ama yine aynı heyecanla, yeni hedeflerimle, inançlarım ve umutlarımla karşılıyorum taze yılı… Kararlarıma ışık olmasını, gönlümden geçenin avucuma konmasını, en ferah huzurumun eksik olmamasını, zorlukla da olsa beni arzuladığım her şeye sahip kılmasını diliyorum.

Ailemin, canım insanlarımın ve bu yazıyı okuyan herkesin sağlıklı, misler gibi huzurlu, mutlu bir yıl geçirmesini diliyorum.