2 Ocak 2010 Cumartesi

Huzur Dolsun

2 Ocak 2010 Cumartesi
Keyifliydim, yosun kokusuyla karşılamıştım yeni yılı sahilimde. Havai fişekler, nar patlatmalar, kendi müziğini kendi yapıp dans eden insanlar, kucaklaşmalar, gülücükler… Güzel başlamıştı.
Hedeflerim vardı evet, sonsuz inancımla birleştirdiğim umudum da vardı… Bazılarını erteledim, bazılarına ulaştım... Belki kötü bir zaman yönetimim vardı ve 365 günü yettiremedim J
Öğrenemediğim şeyler de oldu evet, insanlara hayır diyebilme sanatı gibi. Özveri kontrolü gibi. Objektif olmayı beceremeyen, insan kılığına girmiş cehalet kapsüllerine sinirlenmeme sanatı gibi. Öğrenemedim…
Ailemden birini, kuşumu kaybetmenin acısını yaşadım, dolayısıyla ölmüş bir canı özlemeyi öğrendim.
Uzaktaki sevdiğim birine her istediğim an ulaşamayacağımı öğrendim.
Nakit yönetimi denilen elindeki parayla geçinebilme sanatını, yani paraya ihtiyaç duymadan yaşamayı öğrendim.
Ailemin varlığı yine gücüme güç kattı her zaman olduğu gibi. Onların varlığına her yıl olduğundan daha çok şükrettim bu yıl.

Yani özetle, sevmedim ben 2009’u. Neden bilmem, kendisinden hoşnut kalan çok kişiyle de karşılaşmadım…
Gidişine hüzünle bakışımın tek sebebi, bir ay sonra bir yaş daha büyüyecek olmam.

Ama yine aynı heyecanla, yeni hedeflerimle, inançlarım ve umutlarımla karşılıyorum taze yılı… Kararlarıma ışık olmasını, gönlümden geçenin avucuma konmasını, en ferah huzurumun eksik olmamasını, zorlukla da olsa beni arzuladığım her şeye sahip kılmasını diliyorum.
Ailemin, canım insanlarımın ve bu yazıyı okuyan herkesin sağlıklı, misler gibi huzurlu, mutlu bir yıl geçirmesini diliyorum.

0 yorum:

 
Toz Gibi © 2008. Design by Pocket